Ερ.: Κύριε Λαφαζάνη, ο Βόλφανγκ Σόιμπλε αναφέρθηκε σε τρίτο πακέτο βοήθειας προς τη χώρα μας το οποίο χαρακτήρισε αναγκαίο. Εσείς εκτιμάτε πώς δεν θα είναι παρά ένα ακόμη μνημόνιο και ομολογία αποτυχίας των δύο προηγούμενων;
Απ.: Δυστυχώς οι κυβερνήσεις του παραδομένου αστικού κατεστημένουέχουν καταντήσει αυτή τη χώρα κάτι χειρότερο από μπανανία και προτεκτοράτο. Ο Β. Σόιμπλε είναι ο νέος αδίστακτος «αποικιοκράτης» και ουσιαστικός υπερκυβερνήτης της πατρίδας μας. Η προαναγγελία Σόιμπλε δεν είναι μόνο ομολογία θλιβερής αποτυχίας των μνημονιακών προγραμμάτων αλλά κυρίως κυνική ομολογία διαιώνισης του μαρτυρίου σε αυτή τη χώρα. Είναι πρόκληση για να ξεσηκωθούμε.
Ερ.: Θα πρέπει επομένως να ξεχάσουμε οποιοδήποτε «κούρεμα» του χρέους;
Απ.: Πραγματικό κούρεμα χρέους δεν έγινε ποτέ στην Ελλάδα. Φαρσοκωμωδίες «κουρέματος»ζήσαμε, μετά τις οποίες τα βάρη του ελληνικού λαού γίνονταν περισσότερα. Οι κυβερνήσεις των μνημονίων επέτρεψαν, μάλιστα, με ένα κυνικά εγκληματικό τρόπο όχι μόνο να γιγαντωθεί περαιτέρω το χρέος αλλά και να περάσει από το ελληνικό στο Αγγλικό δίκαιο. Κάποιοι πρέπει να λογοδοτήσουν γι΄ αυτά τα εθνικά εγκλήματα.
Ερ.: Άρα δεν υπάρχει κούρεμα…
Απ.: Κούρεμα χρέους με πρωτοβουλία της Γερμανίας θα πρέπει να το ξεχάσουμε, πολύ περισσότερο όταν δεν το ζητάει ούτε η κυβέρνηση. Έχουμε φτάσει στο σημείο οι κυβερνήσεις της εθελοδουλείας να μη διεκδικούν από τη Γερμανία ούτε το αναγνωρισμένο διεθνώς κατοχικό δάνειο που ξεπερνάει τα 70 δισ. Η Γερμανία μας χρωστάει, δεν της χρωστάμε. Η Γερμανία κερδίζει, επιπλέον, από τη διάλυση τηςΕλλάδας και της νότιας Ευρώπης, ποσά που έχουν μετριοπαθώς υπολογιστεί σε 140 δισ. Αυτές είναι οι σημερινές ευρωζώνη και Ε.Ε. Έχουν καταστεί το «ντεκόρ» για το Γερμανικό «imperium» και τηδικτατορία του χρηματιστικού κεφαλαίου και των αγορών. Αυτό που, ίσως, ετοιμάζει η Γερμανία είναι μια επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του ελληνικού χρέους που θα ισοδυναμεί με φρικτή ομηρία της χώρας καθ’ όλη τη διάρκεια του 21ου αιώνα.
Ερ.: Τι θα έπρεπε να κάνει η χώρα για το χρέος;
Απ.: Το χρέος που μας έχουν φορτώσει δεν αντιμετωπίζεται. Μιλάμε για χρέος πάνω από 300 δισ. και ένα κρυφό χρέος κοντά στα 100 δισ., από κρατικές εγγυήσεις στις τράπεζες. Πραγματική ταφόπετρα. Η μόνη λύση είναι η πλήρης διαγραφή του χρέους ή τουλάχιστον η διαγραφή του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους, με ότι και αν συνεπάγεται. Όσο καθυστερούμε τη διαγραφή είναι έγκλημα και η χώρα θα βουλιάζει. Ταυτόχρονα με τη διαγραφή, χρειάζεται μια ριζοσπαστική ρύθμιση, έως διαγραφή του ιδιωτικού χρέους για τα φτωχά νοικοκυριά και τις μικρές ευάλωτες επιχειρήσεις. Για να γίνουν αυτά απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών, χωρίς την οποία δεν μπορούμε να μιλάμε για ρευστότητα.
Ερ.: Μήπως κ. Λαφαζάνη όλα αυτά φοβίζουν τους πολίτες ή είναι ουτοπικά; Μήπως πρέπει να βάλετε λίγο νερό στο κρασί σας με την καλή έννοια;
Απ.: Αυτά που ανέφερα γνωρίζω ότι συνιστούν μια πολύ μεγάλη αλλαγή. Εδώ, όμως, που έχουμε φτάσει, δεν υπάρχει καμιά άλλη επιλογή επιβίωσης του τόπου και του λαού. Τα σημερινά αδιέξοδα δεν απαντώνται με μεσοβέζικες λύσεις και ημίμετρα. Αυτά απλώς θα επισπεύσουν την καταστροφή. Εδώ που έφθασε η Ελλάδα χρειάζεται μια μεγάλη ιστορική τομή που θα προέλθει από εξίσου μεγάλη σύγκρουση με το εγχώριο αλλά και το κατεστημένο της Ε.Ε. Έχουμε ανάγκη από μια αναγεννητική τομή ανάλογων –ίσως- διαστάσεων με την επανάσταση του ’21, που θα μεταλαμπαδεύει στο σήμερα κάτι από τον ηρωισμό της Εθνικής Αντίστασης και της εξεγερτικής τόλμης του Πολυτεχνείου.
Ερ.: Όλα τούτα τα «ηρωικά» πώς θα γίνουν χωρίς συμμάχους και μήπως οδηγηθούμε στην απομόνωση;
Απ.: Τη μεγαλύτερη απομόνωση η Ελλάδα τη βιώνει ως εξαθλιωμένη παρίας εντός ενός αγοραίου ευρωπαϊκού οδοστρωτήρα και ως μέγα θύμα της παγκοσμιοποίησης των ισχυρών. Αντίθετα, αν πρωτοπορήσει στην Ευρώπη με νέους προοδευτικούς και σοσιαλιστικούς δρόμους , είναι ώριμες οι συνθήκες να επιφέρει μεγάλες ανακατατάξεις ώστε να συγκροτηθούν γύρω της ευρείες συμμαχίες. Για να βρούμε, όμως, συμμάχους πρέπει πρώτα εμείς, ως χώρα και ως λαός, να δείξουμε τόλμη, να βγούμε μπροστά και να συγκρουστούμε. Κανένας δεν επιδεικνύει αλληλεγγύη σε μια χώρα παραδομένη και σε ένα λαό που στρογγυλοκάθεται στον καναπέ του. Δεν θα ριψοκινδυνεύσει για μας κανένας τρίτος, αν εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι πρώτοι να αναλάβουμε τους «κινδύνους» μιας μεγάλης ζωογόνας αναμέτρησης.
Ερ.: Μήπως, όμως, η σύγκρουση με το ευρωπαϊκό κατεστημένο οδηγήσει τη χώρα σε μια μεγαλύτερη καταστροφή, όπως θεωρούν πολλοί ότι θα είναι η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη;
Απ.: Η μόνη και πραγματική καταστροφή για τη χώρα είναι να συνεχίσει την τροϊκανή νεοαποικιακή πρόσδεση. Οφείλουμε να απορρίψουμε την αθλιότητα των εκβιασμών με το ευρώ. Η ευρωζώνη εξάλλου δεν είναι παράδεισος αλλά οδοστρωτήρας για τις αδύναμες χώρες. Πέραν αυτών, το πρόσφατο Κυπριακό δράμα διδάσκει έμπρακτα κάθε καλοπροαίρετο ότι αν θέλει να πει όχι στη μνημονιακή φυλακή, θα πρέπει να είναι έτοιμος να πει όχι μέχρι τέλους και στους εκβιασμούς του ευρώ. Να ακολουθήσει το δρόμο της ανεξαρτησίας χωρίς ταλαντεύσεις με όλες τις συνέπειές του. Ασφαλώς δεν ισχυρίζομαι ότι υπάρχει μαγική συνταγή και ανθόσπαρτη πορεία. Ο δρόμος μιας προοδευτικής διεξόδου θα είναι ανηφορικός και δύσκολος. Θα είναι, όμως, δρόμος με ελπίδα και προοπτική που μπορεί να οδηγήσει στην αναγέννηση της χώρας.
Ερ.: Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαγγέλλει ένα πολύ θερμό φθινόπωρο. Πιστεύετε ότι μπορεί να το πραγματοποιήσετε ή έχουμε να κάνουμε με συνήθη φραστικά πυροτεχνήματα αντιπολιτευτικής χρήσης;
Απ.: Η χώρα δεν έχει κανένα άλλο περιθώριο να παραμείνει στη μνημονιακή φυλακή. Για να φύγει αυτή η κυβέρνηση χρειάζονται ξανά εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους, που θα διαδηλώνουν επίμονα, μαχητικά, αποφασιστικά και με διάρκεια και όχι εφήμερες, σπασμωδικές αντιδράσεις. Κυρίως, όμως, χρειάζεται να ξαναδούμε μαζικά στο αγωνιστικό προσκήνιο τη νεολαία, τη νέα γενιά της πατρίδας μας, που είναι το μεγάλο θύμα των ακολουθούμενων πολιτικών.
Ερ.: Είναι έτοιμος ο ΣΥΡΙΖΑ ή θα κηρύξετε πάλι ένα ανένδοτο που θα μείνει στα μισά του δρόμου;
Απ.: Στόχος είναι το φθινόπωρο που έρχεται να γίνει ένα ιστορικό φθινόπωρο μιας μεγάλης προοδευτικής ανατροπής. Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαινιάζει από το Σεπτέμβριο μια μεγάλη εξόρμηση, με όλα τα στελέχη, την κοινοβουλευτική του ομάδα, τις οργανώσεις και τα μέλη του σε πυρετό δράσης και με επιδίωξη μεγάλες ενωτικές εργατικές λαϊκές κινητοποιήσεις για να φύγει η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Πιστεύουμε ότι αυτό το φθινόπωρο μπορεί να σηματοδοτήσει την αρχή μιας μεγάλης προοδευτικής άνοιξης για την πατρίδα μας.
Δημοσιεύθηκε στην "Ελευθεροτυπία" την Κυριακή 25 Αυγούστου 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου