ΠΟΛΙΤΙΚΗ
του Φίλιππου Νικολόπουλου
Δρα Κοινωνιολογίας –Νομικού
Η επικράτηση του Οχι στο Δημοψήφισμα
της 5ης Ιουλίου με το ποσοστό του 61% ξεπέρασε κάθε προσδοκία!Με κλειστές
Τράπεζες , με ασφυκτική πίεση των
περισσοτέρων τηλεοπτικών καναλιών υπέρ του Ναι, με ένα κλίμα εκφοβισμού των
πολιτών για τα χειρότερα, που δημιουργούσαν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης σε
συνδυασμό με ψιθυριστές και εκβιάζοντες εργοδότες. Κι όμως Ελληνικός λαός άντεξε , αντιστάθηκε και αρνήθηκε
να εγκρίνει την άδικη και μη βιώσιμη πρόταση των «Θεσμών»!
Και παρά το ότι ο χρόνος του Δημοψηφίσματος δεν ήταν ο
κατάλληλος ( θα μπορούσε να γίνει πιο πριν , αφού η Ελληνική κυβέρνηση πίιεζε ανάλογα τις εξελίξειις των διαπραγματεύσεων)
και ο λαός είχε αντιληφθεί και κάποια λάθη στις διαπραγματεύσεις( π.χ πώς
πέρασαν τα δισεκατομμύρια του ΤΧΣ στο ευρωπαικό ΤΧΣ υπουργεύοντος του κ.
Βαρουφάκη; πώς η κ. Σακελλαρίου, άνθρωπος της προηγούμενης κατάστασης ήδη
«εμπλεκόμενη» στο σκανδαλο του Ταμιευτηρίου, έμενε επικεφαλής του ΤΧΣ γιια μεγαλο διάστημα
μετά την 25 Ιανουαρίου 2015; γιατί δεν πίεσε η κυβέρνηση γαι συμφωνία πιο
γρήγορα , ώστε και οι προθέσεις των «Θεσμών» να φανούν γρηγορότερα πριν εκπνεύσει
το πρόγραμμα στο οποίο βρισκόταν η χώρα;
κ.α ). Ωστόσο είχε συνειδητοποιηθεί ότι
η νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί ,
δεν παραδίδεται , έχει ειλικρίνεια και κρατά σαφώς την αίσθηση των «κόκκινων
γραμμών»,. Κι αυτό εκτιμήθηκε και ανάλογα ο λαός στήριξε την γραμμή του
πρωθυπουργού του.
Βέβαια αυτή η νίκη ηταν πέραν
κομματικών γραμμών και οριοθετήσεων. Ήταν νίκη ολόκληρου του λαικού κινήματος
αντίστασης ενάντια στις άδικες και δυσβάστακτες πολιτικές της ΕΕ που
εξυπηρετούν τελικά τη χρηματιστική ολογαρχία. ¨Ήταν νίκη με εθνική ομοψυχία και
πατριωτική αποφασιστικότητα
Παράλληλα προκάλεσε σεισμό στην
πλευρά της επονείδιστης « μνημονιακής»
αντιπολίτευσης ( παραίτηση του προεδρου της ΝΔ , αλλά και γενικότερα αίσθηση ότι
για δεύτερη φορά η εκστρατεία της κατατρομοκράτησης του ελληνκού λαού δεν είχε αποτελέσματα), αλλά και σοβαρό
προβληματισμό στους εταίρους της Ευρωζώνης , για το πώς πλέον θα πρέπει να χειιριστούν την κρίση στην
Ελλάδα. Η σκληρή γραμμή Μέρκελ – Σόιμπλε αξιακά τουλάχιστον ηττήθηκε. Μέσα στην
ίδια την Ευρωζώνη έχει δημιουργηθεί και μια πιο ήπια δεύτερη τάση σε αντίθεση
με την γερμανική σκληρή γραμμή λιτότητας. Το ΔΝΤ διαφοροποιείταιι από την Γερμανία σχετικά με το ζήτημα της
διαγραφής του χρέους . Πολλοί λαοί συμπαρατάσσονται με την Ελλάδα και την βλέπουν
ως μπροστάρη στον αγώνα του λεγόμενου
Νότου ενάντια στις αδηφάγες τάσεις του παγκόσμιου χρηματιστικού κατεστημένου.
Ωστόσο δεν πρέπει να
παρασυρθούμε απότη μέθη της νίκης και να
υποτιμήσουμε τον αντίπαλο. Αυτός είναι έτοιμος και πάλι να κτυπήσει και η ελληνική «
Πέμπτη Φάλαγγα» είναι έτοιμη και πάλι εθνοπροδοτικά να βοηθήσει. Το κυβερνών κόμμα πρέπει να διαμορφώσει
κουλτούρα μάχης με την απαιτούμενη πειθαρχία , να ενεργοποιήσει τη λαική βάση και να
αξιοποιήσει το δυναμικό που διαθέτει. Τα δύσκολα είναι μπροστά , ενώ
παράλληλα δεν πρέπει να χαθεί και μια
αναγκαία αίσθηση ρεαλισμού με βάση την οποία είναι σκόπιμο να αντιμετωπίσουμε τη συμφωνία για το νέο
πρόγραμμα βοήθειας.
. Η λογική των τεχνοκρατών έιναι ισχυρή ,
αλλά μπροστά σε ένα λαό που θέλει να ζήσει αντιστεκόμενος τελικά λυγίζει ! . 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου